Tren Dusleri

20. yüzyılın başlarında Amerika köklü değişimlerden geçerken; bir oduncu, aşkın ve kaybın gölgesinde yaşamını sessiz bir asaletle omuzlar. Orman kamplarından kasabasına döndüğünde, demiryolu sesleri ve fabrika bacaları yeni bir devri müjdeliyordur. Yüreğinde kapanmayan bir yara, elinde talaş kokusu. Geçmişin hayaletiyle bugünün sert gerçeği arasında sıkışır. Eski bir aşkın izleri, yeni bir başlangıcın korkusu, hepsini aynı omuzda taşır. Film, büyük laflar yerine küçük anların gücüne yaslanıyor. Mevsimler değiştikçe onun da yüzündeki çizgiler derinleşiyor; bir yangın, bir grev söylentisi, bir veda ihtimali kaderini sınar. Kamera sisli ormanlarda oyalanıyor, müzik fazlaca yükselmeden duyguyu usulca taşıyor. Kahraman, toprağa ve kendi vicdanına sadık kalmakla, kalbini yeniden riske atmak arasında bir seçim yapmak zorunda. Final tüm düğümleri çözmüyor ama umut için yer bırakıyor. Samimi, ağırbaşlı ve dokunaklı.