Pismanim Ama

Yıkıcı bir kazanın ardından bir anne ile kızı, hayatlarının sessizce parçalandığını fark eder. Kazanın açığa çıkardığı ihanet, yıllardır halının altına süpürülen sırları bir bir ortaya çıkarır. İkisi de aynı evde ama farklı yalnızlıklarda gezinirken, geçmişin gölgeleriyle yüzleşmek zorunda kalır. Ailenin ne demek olduğunu yeniden düşünür, sevginin sınırlarını başka bir yerden tarif etmeye başlarlar. Bu süreçte kaybettiklerini değil, kim olmak istediklerini konuşurlar. Film, büyük sözlere yaslanmadan, küçük anların ağırlığıyla ilerler. Hikaye tempoyu aceleye getirmez; sessizlikler, bakışlar ve eksik bırakılmış cümleler çok şey söyler. Müzik geri planda, duygu ön plandadır. Her iki karakter de kırılgan ama dirençlidir; aralarındaki çatlak, yavaş yavaş bir köprüye dönüşür. Final her şeyi açıklamaz, ama umutla sızı yan yana kalır. Kısacası, aile bağlarının gerçeğine bakan, sade ama etkileyici bir dram; yaraları saymak yerine iyileşmenin izini sürüyor.